Dreaming Tusi

Wszyscy kojarzymy nazwisko C.S. Lewisa głównie z kultową serią fantasy "Opowieści z Narnii". Na przygodach dzieci przenoszących się z rzeczywistego świata do pięknej krainy zamieszkałej przez najróżniejsze stworzenia znaczna część z nas się wychowała. Cała reszta kojarzy go chociaż ze względu na to, że pierwsza część tego cyklu była obowiązkową lekturą w podstawówce. Ale czy ktoś słyszał o innych dziełach angielskiego pisarza? Dziś opowiem Wam o powieści "Dopóki mamy twarze", czyli historię Psyche i Erosa opowiedziana w nieco inny sposób. Poznajcie historię, w której piękno spotyka się z brzydotą, ale nie koniecznie tam, gdzie się tego spodziewamy. Źródło: pixabay.com Zajrzyjmy do mitologii... Przedstawiona przez Lewisa historia Istry i Boga Góry to nic innego jak opowieść o Psyche i Erosie osadzona w nieco innym czasie, w nieco innych warunkach kulturowych. Psyche była śmiertelniczką, której urodę i dobro cenili wszyscy, za to także czcili ją i oddaw

Pytają mnie Pytają mnie, dlaczego chcę go nazywać swoim mężczyzną, Dlaczego kocham akurat jego. A ja tylko się uśmiecham, bo dobrze wiem, że nie kocha się za coś ani po coś. Kocha się dla samego kochania i pomimo wszystko. Jeśli mam kochać za coś, to za te parę chwil szczęścia, gdy słyszę "kocham" i parę chwil zazdrości, gdy mijamy kogoś tak pięknego, że nie da się przejść obojętnie. Nie wiem, dlaczego kocham jego i nie chce księcia na białym koniu. Ale wiem, że lubię słyszeć niezamierzone, niedbałe pochlebstwa, za które niejedna księżniczka może się obrazić. I wiem też, że lubię rozpływać się w jego wątłych objęciach. Wiem, że dla niego jestem w stanie słodzić kawę zabielaną mlekiem I robić biszkopt z owocami (byle nie były to pomarańcze, a jakby ktoś mial agrest, to chętnie przyjmę). I wiem, że bawi mnie sposób żartu, za który można się obrażać, Ale nie będzie mi do śmiechu, kiedy go zabraknie. Więc za co go kocham? Może właśnie za to, że jest sobą Za to,